Nev Civân Ne Demek? Ya da Hayatımda Bir Günü Kızdırmaktan Veya Eğlenmekten Geçirmek Üzerine
Bugün, akşam üstü bir arkadaş toplantısında herkesin diline pelesenk olan bir kelimeyi duyduğumda, içimde bir şeyler kıpırdamaya başladı: Nev civân. Yani, evet, bende de “Bu ne be?” şoku… Neyse, kelimeyi duyduğum anda aklımda bin bir tane soru belirdi. “Nev civân ne demek?” Ne yani, yeni bir internet trendi mi bu? Kafamı kurcalayan soruların ardı arkası kesilmedi, ama önce şunu kabul etmem gerek: Benim içimdeki “anlamını öğrenmek isteyen adam” hala arada kayboluyor.
“Nev Civân”ı Duyduğum An: Şaşkınlık ve Kendi Kendime Gülmeler
İzmir’deyiz, arkadaş ortamında bir akşam yemeği… Herkes klasik olarak birbirine laf yetiştirmeye çalışıyor, tabii ben de onlardan biriyim. Bir arkadaşım, yanlışlıkla “Nev civân” demeye başladığında, hem şok oldum hem de içten içe kıskandım. Çünkü şunu fark ettim: Beni güldüren kelimeler, genelde çok bilinçli espriler olmuyor, aksine saçma sapan şeylerden bahsedildiğinde o gülme patlaması başlıyor. Yani “Nev civân” kelimesi de bu kategoriye girdi, kesinlikle…
Kendimle şöyle konuştum:
Ben: “Acaba bu ‘Nev civân’ dediği şey bir yer mi, bir grup mu, yoksa sadece Türkçede gizli kalan bir eski kelime mi?”
Benim iç sesim: “Bunu bulman gerek.”
Ben: “İşte, ben çözmedikçe rahatlayamam.”
İç sesim: “Ağır iş, ama denemelisin.”
Kelimeyi Öğrendikten Sonra: ‘Nev Civân’ O Kadar Da Karmaşık Değilmiş
Biraz araştırma yaparak, aslında çok da karmaşık olmayan bu kelimenin ne demek olduğunu öğreniyorum. Nev civân, eski Türkçe’de genç, zeki, güzel ve eğlenceli insanları tanımlamak için kullanılan bir kelimeymiş. O kadar basitmiş ki, kendime bir gülme nöbeti daha yapmaktan kendimi alamadım. “Ya ben niye her şeyi bu kadar kafaya takıyorum?” diye düşündüm. Bir kelimenin, benden çok daha karmaşık hayatları olan insanların gündelik sohbetlerinde nasıl bu kadar basit bir anlam taşıyabileceğini görünce, biraz daha ‘takılma’ kararı aldım.
Gündelik Hayatta ‘Nev Civân’ Olmak
Peki, “Nev civân” olmanın ne demek olduğunu anlamak önemliydi. Yani, hayatımda her zaman “akıllı espriler yapayım, komik olaylar yakalayayım, kafayı biraz daha takayım, daha ilginç oluyorum gibi hissediyorum” derken, aslında o kadar da derin olmayan bir kavramı bu kadar büyütmüşüm.
İzmir sokaklarında dolaşırken, şöyle bir şey oluyor: Duyduğum kelimenin ardındaki anlamı düşündükçe kafamda arkadaşlarımdan birinin yüzü beliriyor. O kişi, her an gülen, sosyal medyada bolca “güzelim” postu paylaşan, ama işin aslında derinliklerine inmediği için asla çok düşünmeyen biri… İşte o, bir nevi “Nev civân” oluyor. Hayatında fazla şeyi sorgulamayan ama çevresindekilere neşeyle etki eden biri. Ben de bazen öyleyim, ama düşündüğümde olayın farklı boyutları olduğunu fark ediyorum.
Bu noktada bir iç diyalog devreye giriyor:
Ben: “Nev civân olmak zor bir şey mi? Bunu düşünmeliyim mi?”
İç sesim: “Ağır olma, sadece gül!”
Ben: “Ama ya derin anlamı varsa? Ya farklı bir şeyse?”
İç sesim: “Bazen kafa yormamak lazım, zamanla ne demek olduğunu anlayacaksın.”
“Nev Civân” Ne Kadar Biziz?
Sonuçta, ne düşündüğümü artık çözüyorum: Hayatta bazen çok derin olamayız, biraz ‘Nev civân’ olmak da normal. İnsanlar, kimseyi aşağılamadan eğlenceli olabilmeli. Bu biraz da neşenin, insanı zorlamadan paylaşılan anların temel taşı. Hani bazen ağlaman gereken bir durumda bile, gülmekten kendini alıkoyamıyorsun, değil mi? Herkes bir şekilde “Nev civân” olmalı, çünkü hayat bazen basitçe eğlenmeyi gerektiriyor. Ve biz, o anları yakalamaya çalışırken, derinlere inmemize gerek yok, her şeyin içinde bir komik taraf var.
Sonuç: Nev Civân, Eski Zamanların Bilgeliği Mi?
İzmir’in bir kafesinde otururken “Nev civân” kelimesi üzerindeki düşüncelerim gittikçe daha da derinleşiyor. Bu kelime, aslında çok da karmaşık bir anlam taşımıyor. Ama hayatta bazen derinlik aramak yerine sadece “gülmeyi” hatırlamak gerekiyor. Bir şeyin ne kadar anlamlı olduğu, aslında ne kadar rahat olduğuna da bağlı. Bunu öğrendim, bir kelimenin taşıdığı anlamı kendi dünyama uyarlamaya çalışarak, daha fazla kafa yormamam gerektiğini de kabul ettim.
O yüzden, bir dahaki sefer arkadaşlarımın arasında “Nev civân” lafını duyarsam, ya da biri bana “Hadi be, sen de nev civânsın” derse, artık gülüp geçerim. Çünkü herkesin bazen eğlenceli olması, bazen de saçmalaması gerekiyormuş.
Ve bu yazıyı yazarken, içimdeki “derin düşünür”ü biraz köşeye atıp sadece eğlendim. Kafama takmak yerine, o küçük kelimeyi hayatıma dahil etmek daha iyi oldu.